روشنفکران ایرانی
روشنفکران ایرانی این روزها بشدت ترحم برانگیز شده اند. آنها خودشان را به آن راه زده اند. تصاویر آقای احمدی نژاد در کنار پرزیدنت ترامپ را پست و توییت می کنند و قهقهه سر می دهند تا شاید مرحمی باشد بر زخم هایشان٬ بر رؤیاهای پوشالی شان از دوستی با ایالات متحده آمریکا و البته با خانمِ پرزیدنتِ جدیدشان در براندازی نرم بقول خودشان رژیم جمهوری اسلامی ایران.
این روزها سؤالات بسیاری در اذهان مریدان شبه روشنفکران وطنی مان نقش بسته است. شک در نگاه به مدینه فاضله شان “ایالات متحده آمریکا “.
بسیاری از فریب خوردگانِ از روشن فکری ایرانی از خود میپرسند مگر جامعه آمریکا هم طبقات متوسط به پایین و محروم داشته است؟ مگر جامعه آمریکا هم قشر کم سواد و بی سواد داشته است که امروزه فریب پوپولیسم پرزیدنت ترامپ را خورده باشند؟ و این روشن فکرها را به تکاپو انداخته است. آنها هر روز باید از این شهر به آن شهر و از این دانشگاه به آن دانشگاه بروند، میتینگ های انجمنی برگزار کنند و مریدان فریب خورده شان در این سالها را، در این سی و اندی سال را قانع کنند که چگونه یک پوپولیست میتواند نیمی از جامعه آمریکا را فریب داده باشد؛ که چگونه یک فاسد جنسی به اعتراف خودشان؛ چگونه یک فاسد اقتصادی به گواه خودشان روشن فکرترین مردمان دنیا را فریب داده باشد. همان که نگاه جنسیتی اش به زنان را، تنها میتوان با صدای ممتد “بوق” حتی در رسانه های اصلی خودشان پوشش داد. همان که اندام های جنسی دخترش را هم در مخیله اش گذرانده و آرزو میکند کاش دخترش، دخترش نبود تا بتواند با او قرار بگذارد. آنها سالها ریشوهای مذهبی را متعصبینی نشان داده اند که زنان را ابزار جنسی خودشان میدانند، اما امروز زنان و مردان آمریکایی، همان زنان و مردان الگوشده برای روشن فکر ایرانی به فردی رأی داده اند که اتفاقا به صراحت معتقد به نگاه ابزاری و جنسی به زنان است. البته این بخشی از واقعیات جامعه آمریکاست. زنان آمریکایی همواره خود را بردگانی در دست مردانی دیده اند که هرچه بیشتر دلربایی کنند، هرچه زیباتر باشند قیمتی تر خواهند بود.
آه خدای من؛ جامعه روشن فکر آمریکا، جامعه فمینیست ها، جامعه آزادی های مدنی، جامعه حقوق زنان، جامعه آزادی های جنسی و همجنسی. مگر میشود؟ مگر میشود چنین جامعه محجوبی پرزیدنت ترامپ را انتخاب کرده باشد؟ و بعد با پررویی در چشم سؤال کنندگانشان نگاه می کنند و می گویند مشکلات داخلی آمریکا سبب انتخاب آن مرد شده است و پاسخ نمی دهند که مگر آمریکا هم مشکلات داخلی داشته است؟ مگر میشود از این دموکرات های مؤدب و اتوکشیده٬ از این دموکرات های هوادار حقوق زنان و آزادی های مدنی٬ دموکرات های مخالف جنگ، دموکرات های طرفدار برابری سیاهان و کارگران با سفیدان، دموکرات های هوادار دموکراسی در خاور میانه و خاورهای دور، از دموکرات های هوادار دیپلماسی گذشت و به یک بیمار جنسی، به یک دیوانه موافق جنگ، به یک هوادار اخراج کارگران و مسلمانان از آمریکا، به یک موافق کنار آمدن با دیکتاتور پوتین و در یک کلمه به یک تاجر پوپولیست رأی داد؟ و جامعه آمریکا پاسخشان را البته به روشنی داده اند. آنها پاسخی روشن برای روشن فکران ایرانی دارند: «بله» این رأی نتیجه تفکر یک جامعه لیبرال است. جامعه ای که در تمام مناسباتش تنها به یک چیز می اندیشد: «سود»
۲۳آذر ۱۳۹۵
http://t.me/moh3nshamsi